پهنه بندي و طبقه بندي شاخص هاي كيفي منابع آب زيرزميني براي مصارف كشاورزي در دشت دلفان

آب هاي زيرزميني منابع اصلي تأمين آب كشاورزي به خصوص در مناطق خشك و نيمه‌خشك محسوب مي شوند. در تحقيق حاضر به منظور بررسي تغييرات مكاني EC و SAR طبقه بندي آب از نظر مصارف كشاورزي، از مشخصات شوري و سديمي پنج ساله ي (1391-1395) مربوط به 15 حلقه چاه موجود در دشت دلفان استفاده شد. جهت پهنه بندي نقشه هاي اين پارامترها از روش درونيابي كريجينگ استفاده شد. نتايج بررسي ها نشان داد كه ميزان EC در نواحي مركز متمايل به جنوب و جنوب غرب بيشترين و در شمال شرق كم ترين ميزان را داراست. همچنين ميزان SAR در جنوب بيشترين و در شمال غرب كم ترين غلظت را دارد. در اين بررسي براي تعيين كيفيت آب كشاورزي از طبقه بندي ويلكاكس كه يكي از مهم ترين طبقه بندي ها در اين زمينه مي باشد استفاده شده است. بررسي نقشه ي تركيب شده ي پارامترها نشان داد كه نواحي شمالي و مركز متمايل به شرق داراي بهترين كيفيت جهت كشاورزي است و با حركت به سمت نواحي جنوبي كيفيت كاهش مي يابد.