تأثير شيوه كاشت و كاربرد علف‌كش‌ها بر مهار علف‌هاي هرز كلزا در شرايط آب و هوايي اهواز

گسترش علف‌هاي هرز در مزارع كلزا و عدم كنترل مناسب علف‌هاي هرز توسط علف‌كش‌اي رايج، ارائه راهكارهاي مناسب جهت رسيدن به يك مديريت تلفيقي علف‌هاي هرز، امري ضروري و اجتناب‌ناپذيرمي باشد. لذا بدين منظور آزمايشي به‌صورت اسپليت پلات در قالب طرح بلوك‌هاي كامل تصادفي در چهار تكرار در پائيز سال زراعي 96-1395 در مزرعه تحقيقاتي دانشگاه علوم كشاورزي و منابع طبيعي خوزستان واقع در ملاثاني اجرا شد. فاكتورهاي آزمايش شامل علف‌كش‌هاي (متري‌بوزين به ميزان 200 گرم، پندي‌متالين به ميزان 3 ليتر، متازاكلر+ كوئين‌مراك به ميزان 5/2 ليتر، استوكلر به ميزان 5/3 ليتر و كلوپيراليد+ هالوكسي فوپ آر متيل به ترتيب به ميزان 1 ليتر و 700 سي‌سي) در هكتار و شيوه كاشت به دو صورت بذري و نشائي بود. بررسي تراكم، وزن‌تر و وزن خشك علف‌هاي هرز در 4 زمان (15، 30، 45 و 60 )روز پس از زمان سم‌پاشي مورد بررسي واقع شد. در اين بررسي 6 گونه علف هرز شامل 5 گونه پهن‌برگ (پنيرك، پيچك صحرايي، شبدر صحرايي، چغندر وحشي و كنگر برگ ابلق) و يك‌گونه باريك برگ (يولاف وحشي) در كرت‌هاي آزمايشي مشاهده شد. اين بررسي نشان داد تيمار علف‌كش‌ها بر روي تراكم كل علف‌هاي هرز در چهار زمان نمونه‌برداري مختلف و شيوه كاشت در نمونه‌برداري چهارم در سطح احتمال خطاي يك درصد تفاوت معني‌داري داشته كه مي‌تواند گوياي كنترل بهتر كاشت نشايي به دليل جلوگيري از رويش علف‌هاي هرز جديد در مزرعه به دليل پر نمودن سريع كانوني باشد .