جذب سطحي آلايندههاي سرب، كادميم و نيكل از پساب توسط برخي از خاك هاي استان خوزستان

منابع آب قابل استفاده بشر روز به روز در حال كاهش بوده و آلودگي از عوامل مهم اين كاهش است. اين تحقيق به منظور بررسي كارايي خاك¬هاي خوزستان در جذب فلزات سنگين آلاينده از آب انجام شد. بدين منظور غلظت¬هايي از عناصر سرب، كادميم و نيكل در pH¬هاي مختلف از ستون¬‌هايي حاوي دو نوع خاك با تركيب كاني هاي و مواد آلي مختلف عبور داده و غلظت عناصر جذب نشده از ستون با دستگاه جذب اتمي اندازه‌گيري شدند. نتايج نشان داد كه هر دو نوع خاك سبب جذب مقدار قابل توجهي از اين كاتيونها از آب شدند. با افزايش مقدار غلظت آلاينده از 100 ميلي¬ليتر به 200 ميلي¬ليتر جذب سطحي 6 درصد و همچنين با افزايش مقدار pH از 7 به 8، جذب سطحي 6 درصد افزايش يافت. در شرايط جذبي مساوي، ميزان جذب كاتيون سرب نسبت به كادميم و نيكل بيشتر بود. در اين ميان شعاع هيدراته كاتيون و تركيب كاني ها نقش مهمي در ميزان جذب داشتند. برهمكنشي بين جاذب و جذب شونده ملاحظه نشد كه نشان از عدم تثبيت اين آلاينده ها توسط جاذب داشت. بهر حال عبور آب حاوي اين آلاينده ها حتي از ستون هاي كم ارتفاع، سبب كاهش ميزان قابل توجهي از اين آلاينده ها از خاك شد. چون اين شكل از حذف آلاينده ها قابليت دسترسي آنها را كاهش نمي دهد، بنابراين در خاكهاي زراعي نبايد استفاده شود.