هنايش نيترات پتاسيم و اسيد سولفوريك بر جوانه زني دانگان گياهرز بيمارگر سس

گياهان سس گياهاني از سردگ Cuscuta از تيره Cuscutaceae هستند كه گياهاني انگل آزگار و زنده‌خوار، بي‌ريشه و برگ مي باشند. در اين پژوهش هنايش دو عامل نيترات پتاسيم، و زمان تيمار دانگان محلول اسيد سولفوريك بر جوانه زني دانگان گياه انگل سس (Dodder, Cuscuta campestris Yunck.) بررسي شد تا بهترين تيمار تلفيقي افزاينده فراواني جوانه زني دانگان سس روشن بشود. آزمايش به شيوه فاكتوريل بر پايه طرح كاملاً تصادفي انجام شد. نتايج مقايسه ميانگين اثر ساده كاربرد اسيد سولفوريك نشان داد شستشوي بذور سس به مدت 15 دقيقه منجر به بيشترين درصد جوانه‌زني نهايي (33/66 درصد) شد كه اختلاف معني‌داري با ساير تيمارهاي اسيدشويي و شاهد نشان داد. اسيدشويي به مدت 10 دقيقه منجر به 10 درصد جوانه‌زني شد كه نشان داد اين مدت زمان قادر به حذف كامل پوسته سخت بذر نبوده است. اگرچه ميزان جوانه‌زني در اين مدت زمان نسبت به مدت‌ زمان‌هاي 5، 1، 5/0 و 0 دقيقه در حد دارا بودن اختلاف معني‌دار بيشتر بود. مدت زمان‌هاي 5، 1 و 30 هر كدام با دارا بودن 75/4، 67/4 و 50/4 درصد جوانه‌زني نهايي اختلاف معني‌داري با يكديگر نداشتند. كمترين درصد جوانه‌‌زني (2 درصد) متعلق به تيمار شاهد (آب مقطر يا بدون اسيدشويي) بود. در خصوص تيمار با غلظت‌هاي مختلف نيترات پتاسيم بيشترين درصد جوانه‌زني بذور (33/19 درصد) در تيمار بذور با غلظت 600 پي‌پي‌ام مشاهده شد كه اختلاف معني‌داري با ساير غلظت‌هاي به كار برده شده داشت. درصد جوانه‌زني بذور در تيمار يا ساير غلظت‌هاي به كار برده شده شامل 400، 200 و 0 به ترتيب 78/16، 78/13 و 61/11 درصد بود كه با يكديگر اختلاف معني‌دار داشتند. اگرچه اثر متقابل كاربرد اسيد سولفوريك و نيترات پتاسيم بر درصد جوانه‌زني بذور معني‌دار نبود.