بررسي تاثير ريز نمونه و هورمون در ژنوتيپ هاي مختلف سياه دانه به كالوس زايي

سياه دانه از گياهان صنعتي بسيار ارزشمند و با خواص داروئي بسيار متعدد مي باشد. بهينه سازي توليد كالوس در اين گياه در شرايط درون شيشه اي ، منجر به امكان توليد متابوليت هاي ارزشمند داروئي در گياه شاهي در حجم وسيع خواهد شد. اين مطالعه به منظور بررسي تاثير ريز نمونه هاي مختلف ( هيپوكوتيل و برگچه) و تركيبات مختلف هورموني بر روي صفات مرتبط با توليد كالوس و سرعت رشد كالوس در شش ژنوتيپ مختلف سياه دانه انجام شد. آزمايش به صورت فاكتوريل در قالب طرح كاملا تصادفي با سه تكرار اجرا گرديد.كالوس هاي حاصل از كشت ريزنمونه هاي مختلف و ژنوتيپ هاي مختلف در محيط القاي كالوس موراشيك و اسكوگ حاوي 2 تركيب مختلف هورموني قرار گرفتند و صفات سرعت رشد كالوس و درصد كالوس زايي محاسبه شدند. نتايج حاصل از تجزيه واريانس داده ها نشان داد كه اختلاف معني داري از لحاظ سرعت رشد كالوس و درصد توليد كالوس بين ژنوتيپ هاي مختلف، ريز نمونه هاي مختلف ( برگ و هيپوكوتيل) و تركيبات مختلف رشدي وجود داشته است. بالاترين سرعت رشد (32/0 ميلي متر در روز) و درصد كالوس زائي ( 58/74) متعلق به ريز نمونه برگچه بود. آثار متقابل ژنوتيپ × ريزنمونه و ريزنمونه × هورمون و هورمون× ژنوتيپ براي سرعت رشد كالوس و درصد كالوس زائي معني داري بودند. ژنوتيپ هاي Nig68 و Nig63 بالاترين ميزان درصد توليد كالوس و سرعت رشد كالوس را به خود اختصاص دادند و به عنوان ژنوتيپ هاي برتر از نظر پاسخ به كشت كالوس معرفي شدند.