اثر تزريق هورمون هاي PMSG و GnRH بر نرخ چندقلوزايي در ميش عربي

هدف از مطالعه حاضر، بررسي اثر تزريق هورمون هاي PMSG و GnRH بر عملكرد توليدمثلي ميش هاي عربي در فصل توليدمثل بود. براي اين منظور، تعداد 75 رأس ميش عربي بالغ و سالم در قالب طرح كاملاً تصادفي به 5 تيمار آزمايشي با 15 رأس ميش در هر تيمار تقسيم شدند. تيمارهاي آزمايشي عبارت بودند از: 1- بدون استفاده از اسفنج پروژسترون داخل مهبلي و بدون تزريق هورموني با جفت گيري طبيعي (شاهد)، 2- استفاده از اسفنج پروژستروني داخل مهبلي به مدت 14 روز، بدون تزريق هورموني و جفت گيري طبيعي پس از خروج اسفنج پروژستروني، 3- استفاده از اسفنج پروژستروني داخل مهبلي به مدت 14 روز، تزريق 500 واحد بين المللي هورمون PMSG همزمان با برداشت اسفنج پروژستروني و جفت گيري طبيعي، 4- استفاده از اسفنج پروژستروني داخل مهبلي به مدت 14 روز، تزريق 100 ميكروگرم هورمون GnRH همزمان با برداشت منبع پروژستروني و جفت-گيري طبيعي، 5- استفاده از منبع پروژستروني داخل مهبلي به مدت 14 روز، تزريق 500 واحد بين المللي هورمون PMSG و 100 ميكروگرم هورمون GnRH همزمان با برداشت منبع پروژستروني و جفت گيري طبيعي. پس از خارج كردن اسفنج پروژستروني، قوچ هاي عربي سالم به گله وارد شدند. نتايج نشان داد كه نرخ چندقلوزايي ميش هاي عربي بين گروه شاهد و تيمارهاي آزمايشي اختلاف آماري معني داري نداشت (05/0 P)؛ اما از نظر عددي بيشترين نرخ دوقلوزايي در تيمار دريافت‌كننده اسفنج همراه با PMSG مشاهده شد.