تحليل الگوريتم هاي مختلف سنجش از دور مورد استفاده در كشف مناطق آتش

تكنيك هاي سنجش از دور در سال هاي اخير كاربرد گسترده اي در شناسايي آتش سوزي ها پيدا كرده اند. با توجه به ويژگي هاي آتش تكنيك هاي و الگوريتم هاي مختلف و متفاوتي براي شناسايي و پايش آتش سوزي ها استفاده مي شود. الگوريتم هاي ارائه شده توسط,Giglio ,Justic Byun و Jing Wng براي سنجنده ي MODIS و الگوريتم هاي ارائه شده توسط Flassh و Morisette براي سنجنده ي AVHHR از معمول ترين تكنيك هاي مورد استفاده به منظور پايش آتش سوزي در سطح جهان مي باشند. بنابراين هدف از اين تحقيق بررسي ويژگي هاي هر كدام از اين الگوريتم ها با بررسي منابع مختلف مي باشد. نتايج نشان داد كه بيشتر اين الگوريتم ها به صورت الگوريتم هاي تك بانده يا چند بانده مي باشند كه در اين صورت از حد آستانه هاي ثابت براي شناسايي آتش-سوزي استفاده مي كنند و يا به صورت متني مي باشند كه از پيكسل هاي همسايه و حد آستانه هاي متغيير براي شناسايي آتش-سوزي استفاده مي شود. با توجه به اينكه بيشتر اين الگوريتم ها در مقياس جهاني و براي مناطقي با شرايط آب و هوايي خاص ارائه شده اند، اغلب توانايي كشف آتش هاي با وسعت و درجه حرارت كم را ندارند و نمي توان به طور قطع گفت كه كدام يك از اين الگوريتم ها براي يك منطقه مناسب تر هستند، بنابراين پيشنهاد مي شود كه به منظور كشف دقيق آتش سوزي ها و پايش بهتر آن ها، اين الگوريتم ها متناسب با شرايط و ويژگي هاي منطقه ي آتش سوزي و شدت و مساحت آن توسعه داده شوند تا نتايج بهتري را ارائه دهند..