جامعه پذيري فرزندان از طريق خانواده

يكي از ابعاد وجودي انسان، اجتماعي بودن اوست كه در مقام تربيت بايد بدان توجه شود. به همين دليل، يكي از وظايف والدين و مربيان در تربيت فرزندان و نسل آينده، توجه به رشد اجتماعي آنان است تا استعدادها و توانايي هاي آنان در عرصه حيات اجتماعي شكوفا شود و بتوانند به صورت فعال و موفق در زندگي جمعي حضور يابند. اجتماعي تربيت شدن يكي از حقوق فرزندان است كه در آموزه هاي اسلامي خيلي بدان سفارش شده است. والدين به عنوان نخستين آموزگاران فرزندان خود در طول زندگي وظيفه سنگيني در زمينه آموزش اخلاق اسلامي در زندگي خانوادگي و در نهايت در جامعه به عهده دارند. چنانچه والدين بتوانند در كودكي فرزندان خود را با مسائل اخلاقي و آموزه هاي ديني آشنا كنند به طور قطع فرزندان آنها هم در آينده از قوانين موجود در جامعه حمايت و از همه ي آنها پيروي خواهند كرد. اين تحقيق به روش توصيفي و تحليلي با هدف بررسي تاثير خانواده در تربيت اجتماعي فرزندان با بهره گيري از آموزه هاي اخلاقي اسلامي انجام شده است. نتايج نشان مي دهد كه نا آگاهي جامعه بشري به قوانين موجود در جامعه و حقوق اجتماعي افراد، موجب هرج و مرج و بي نظمي در جامعه مي شود و هر قدر قوانين و مقررات اجتماعي از اوان كودكي در آنان نهادينه و با آموزه هاي اخلاقي دين مبين اسلام آراسته شود، جامعه نيز به طرف نظم و امنيت اجتماعي و در نهايت به توسعه و پيشرفت پيش خواهد رفت.