تأملي در رابطه تأثير سبك زندگي اسلامي بر سلامت اجتماعي انسان

مقدمه و هدف: انسان به عنوان آفريده‌اي كه از روح خداوند در وجود او دميده شده و آفرينش وي در جهت تكامل و نزديكي به خداوند است، داراي سبك زندگي مشخصي است. از ميان مؤلف‌هاى اجتماعي، يكي از مهمترين مفاهيمي كه به ارزيابي نحوه عملكرد فرد در جامعه مي‌پردازد و به نظر مي‌رسد كه متأثر از سبك زندگي انسان‌ها باشد، سلامت اجتماعي است. هدف از پژوهش حاضر، تعيين ارتباط سبك زندگي صحيح با سلامت اجتماعي افراد جامعه مي‌باشد. روش تحقيق: اين پژوهش به روش اسنادي- كتابخانه‌اي انجام شده است. نتايج: يافته ها حاكي از آن است كه بهبود سبك زندگي از عوامل اساسي در توسعه سلامت اجتماعي بوده و يكي از ابعاد تأثير‌گذار در كيفيت زندگي مي‌باشد. عوامل سياسي، اقتصادي، اجتماعي، فرهنگي و ...، هم مي‌توانند سبب ارتقاء سلامت شده و هم مي‌توانند به آن صدماتي وارد سازند، كه تمام اين عوامل به سبك زندگي افراد بر مي‌گردد. كاهش نابرابري‌هاي موجود در زمينه سلامت و اطمينان از وجود منابع و فرصت‌هاي برابر براي قادرسازي مردم به منظور ارتقاء سلامت ضروري مي‌باشد و اين امر مستلزم وجود محيط هاي حمايت‌گر، دستيابي به اطلاعات، دارا بودن مهارت‌هاي زندگي و فرصت هاي لازم براي داشتن انتخاب هاي سالم تر است. نتيجه گيري: از آنجا كه موضوع سبك زندگي اسلامي و نيز تأثير آن بر سلامت اجتماعي جامعه، آن‌گونه كه شايسته اين مهم باشد، چندان مورد توجه قرار نگرفته است، پژوهش در سبك زندگي اسلامي و ويژگي‌هاي زندگي مرتبط با آن مي‌تواند ما را به سلامت اجتماعي مورد قبول اسلام رهنمون سازد.