تعيين رابطه ميزان استفاده از شبكه هاي اجتماعي مجازي با مهارت هاي زندگي مادران خانه دار دانش آموزان دبستان

اين پژوهش با هدف تعيين رابطه ميزان استفاده از شبكه هاي اجتماعي مجازي با مهارت هاي زندگي مادران خانه دار دانش آموزان دبستان دخترانه غيرانتفاعي سما كرمانشاه بود. روش اين پژوهش، از نوع علّي – مقايسه اي است و حجم نمونه شامل 160 مادر خانه دار استفاده كننده از شبكه هاي اجتماعي مجازي مي‌باشد كه به شيوه نمونه گيري در دسترس انتخاب شدند. ابزار پژوهش: براي جمع‌آوري داده‌ها پرسش نامه پرسشنامه مهارت هاي زندگي (فرم كوتاه) محمدخاني(1385)، استفاده شد. در تجزيه و تحليل داده ها از فراواني، ميانگين و انحراف استاندارد براي يافته¬هاي توصيفي و تحليل واريانس چند متغيّره (مانوا) براي يافته هاي استنباطي استفاده شد. يافته ها: نتايج تحليل واريانس چند متغيّره (مانوا) نشان مي دهد كه تفاوت ميانگين بين گروه مادران خانه دار (استفاده كنندگان از شبكه هاي اجتماعي مجازي كمتر از 1 ساعت در روز، بين 1-3 ساعت در روز، بيشتر از 3 ساعت در روز) از نظر آماري معني¬دار است. با توجه به مقدار آماره (001/0 p)، نتيجه مي¬گيريم كه بين ميانگين نمرات 3 گروه مادران خانه دار دانش آموزان استفاده كننده از شبكه هاي اجتماعي مجازي در مهارت هاي زندگي تفاوت معني¬داري وجود دارد. هم‌چنين در مؤلفه‌هاي خودآگاهي، تصميم گيري، ارتباط موثر، تفكر خلاق و مقابله با هيجان و استرس ميانگين گروه مادران خانه دار دانش آموزان استفاده كننده از شبكه هاي اجتماعي مجازي با توجه به سطح معني‌داري (001/0 p) تفاوت معني‌اري وجود دارد. اما در مؤلفه هاي روابط ميان فردي و تفكر انتقادي بين ميانگين مادران خانه دار دانش آموزان استفاده كننده از شبكه هاي اجتماعي مجازي با توجه به سطح معني¬داري (001/0 p) تفاوت معني-داري مشاهده نشد. نتايج نشان داد كه: گروه استفاده كننده بيش از 3 ساعت در روز از شبكه هاي اجتماعي مجازي داراي مهارت هاي زندگي بيش تر از ساير گروه ها مي باشد.