بررسي همبستگي رضايت شغلي و فعاليت جسمي در كاركنان محيط دانشگاهي

مقدمه: رضايت شغلي در محيط هاي دانشگاهي و عوامل مرتبط با آن در دنياي امروز از ارزش و اهميت خاصي بر خوردار است. اين مطالعه با هدف بررسي هبستگي رضايت شغلي و فعاليت جسمي كارمندان و اعضاي هيات علمي دانشگاه آزاد اسلامي واحد شهربابك انجام گرفته است. روش بررسي: در اين پژوهش توصيفي همبسنگي، از پرسشنامه رضايت شغلي بري فيلد و روث، و پرسشنامه بين المللي فعاليت جسمي استفاده شده است. داده ها از 45 كارمند و 36 عضو هيات علمي دانشگاه آزاد اسلامي واحد شهربابك كه به روش سرشماري وارد پژوهش شده بودند جمع آوري و با استفاده از آمار توصيفي و آزمونهاي پيرسون، تي مستقل و آناليز واريانس يك طرفه مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند . نتايج و بحث: رضايت شغلي در هردو گروه كارمندان و اعضاي هيات علمي در حد مطلوبي قرار داشت. اما فعاليت جسمي در حد پايين گزارش شد. بين رضايت شغلي و فعاليت جسمي در هر دو گروه ارتباط معني داري مشاهده شد. بدين صورت كه افرادي كه فعاليت جسمي مناسب تري داشتند از رضايت شغلي بالاتري نيز برخوردار بودند. نتيجه گيري: نتايج اين مطالعه نشان داد كه مي توان با انجام آموزش هاي لازم و فراهم نمودن زمينه فعاليت جسمي مناسب براي كاركنان محيط هاي دانشگاهي، رضايت شغلي آن ها را افزايش داد. توجه به عوامل تاثير گذار بر رضايت شغلي كارمندان و اعضاي هيات علمي دانشگاه ها مي تواند محيط آموزشي مطلوبي را براي دانشجويان فراهم نموده و به رشد و بالندگي جامعه كمك نمايد.