بررسي نشانه شناختي تبليغات محصولات غذايي در ايران

تبليغات در زندگي روزمره، شيوه اي ناگزير براي معرفي و فروش محصولات و شناساندن خدمات مختلف به مخاطب مي باشد. تبليغات بدون در نظر گرفتن مخاطب و توانايي فهم او، بي اثر جلوه مي كند. تبليغات در هريك از وجوه آن، از جمله اعلان و تابلو هاي شهري از فنون متعدد بصري استفاده مي كند و بر پايه دانش بصري تلاش دارد مناسب ترين شيوه عرضه پيام را به كار گيرد. اين مقاله با هدف دستيبابي و شناسايي نشانه ها و اسطوره هاي حاكم بر تبليغات مواد غذايي شهر تهران و نظام نشانه شناسانه آن انجام شده است. بدين منظور نمونه هايي از بيلبورد هاي سطح شهر تهران به عنوان كلان شهر در فاصله زماني يك دهه اخير بررسي شده است. مقاله حاضر بر اساس روش توصيفي انجام گرفته است و مهم ترين نتيجه حاصل از اين تحقيق عبارت است از شناسايي نشانه هاي تصويري ومتني بكار رفته در تبليغات گرافيكي محصولات غذايي در ايران با توجه به اينكه نشانه هاي موثر تصويري و متني نقش موثري در اقناع مخاطب در تبليغ محصولات را دارا مي باشند. همچنين استفاده از نشانه هايي كه با سلامت بدن در ارتباط هستند باعث اقناع مخاطب و افزايش خريد مي شوند.