بررسي عوامل بصري و فاكتورهاي محيطي موثر در پرورش خلاقيت كودكان

كيفيت محيط كالبدي و چگونگي تركيب عناصر تشكيل دهنده ي آن، تاثيري بسزا بر جسم و روان آدمي دارد. رنگ، بافت، سايه روشن، نور، صدا، فرم و چگونگي تركيب آن ها، كاربري فضاها و تغيير و تنوع آن ها در طول زمان و در نهايت تمامي گوشه هاي فضاي ساخته شده، بر جنبه هاي جسمي،شناخي و رواني انسان موثر است و مي تواند انگيزش لازم براي تفكر خلاق را موجب گردد و يا مانع ازآن شود. بدين ترتيب ارتباط كودك با محيط اطراف مي تواند نقش اساسي در رشد و پيشرفت جسمي، رواني وخلاقيت كودك و شكل گيري مناسب شخصيت فردي و اجتماعي او داشته باشد. با توجه به اين كه بهترين زمان پرورش خلاقيت كودك، سنين 3 تا 11 سالگي است، اهميت طراحي محيط هايي كه كودكان زمان زيادي را در آن سپري مي كنند به ويژه محيط هاي آموزشي، نمايان مي گردد. بدين ترتيب انتظار مي رود فضاي آموزشي كودكان فراهم كننده ي بستري براي رشد و پرورش همه جانبه ي جسم و فكر كودك باشد و در بياني دقيق تر، فضاي آموزشي مطلوب بايد بستري مناسب براي فعاليت هايي مانند بازي، تخيل، كنجكاوي و تحقق روابط اجتماعي كودكان باشد. بنابراين ايجاد فضاهايي در مقياس كودكان، طراحي فضاهاي باز و نزديك كردن كودكان به طبيعت، در نظر گيري فضايي براي بازي با هم سن و سالان و طراحي فضاهايي كه كنجكاوي كودكان را برمي انگيزد، مناسب به نظر مي رسد.