سنجش كيفيت زندگي در محله هاي شهري شهرهاي كوچك (نمونه مطالعاتي: محمد شهر، البرز)

كيفيت زندگي واژه اي پيچيده، چند بعدي و كيفي در رابطه با شرايط و وضعيت جمعيت، در يك مقياس جغرافيايي خاص (شهر، منطقه، محله و...) است كه متكي به شاخص هاي ذهني يا كيفي و نيز شاخص هاي عيني يا كمي است. بدون شك زماني مي توان از اين مفهوم در برنامه ريزي شهري استفاده كرد كه چارچوبي مناسب و قابل اطمينان براي سنجش آن تدوين گردد. اين پژوهش در پي مقايسه ي كيفيت زندگي در محله هاي مختلف محمدشهر، جهت شناسايي و اولويت بندي اقدامات و سياست گذاري هاي آينده است. در اين راستا با استفاده از روش توصيفي- تحليلي به صورت تحليل مقايسه اي به سنجش كيفيت زندگي در محله هاي محمد شهر پرداخته شده و با استفاده از مدل تاپسيس (Topsis) محلات رتبه بندي گرديده است. روش گردآوري داده ها و اطلاعات مورد نياز از روش منابع كتابخانه اي و اسنادي، روش ميداني و استفاده از داده هاي ثانويه بوده است. شاخص هاي مورد استفاده در اين پژوهش بر مبناي بررسي منابع معتبر علمي و بازديد مقدماتي تدوين گرديده و سپس شاخص ها با استفاده از روش دلفي وزن دهي شده و در نمونه مطالعاتي بررسي شدند. نتايج اين مقاله بيانگر آنست كه محلات محمدشهر داراي نوعي شكاف عميق از نظر شاخص هاي مورد بررسي است به طوري كه محلات واقع در مجاورت معبر برون شهري (جاده كرج- ماهدشت) و نيز محلاتي كه در جوار معبر اصلي درون شهري قرار گرفته اند به واسطه تجمع خدمات و ارزش بالاي قيمت ناشي از آن و نيز وضعيت دسترسي، حمل‌ونقل و مسكن مناسب تر و... داراي وضعيت بهتري در شاخص هاي كيفيت زندگي است.