سير تحول فضاي آموزشي باتاكيد بر نقش تعاملات اجتماعي بر يادگيري ( نمونه موردي مدرسه خان شيراز و دارالفنون )

از جمله مسائلي كه در آموزش و پرورش ايران با چالش رو به رو است مسئله معماري مدارس است كه طبق استاندارد هاي جهاني و مطابق با فرهنگ ايراني اسلامي نيست.اگر چه در معدود مواردي به اهميت معماري مدارس توجه مي شود اما باز هم به طور كامل اين استاندارد ها رعايت نمي شودازآنجا كه يكي از فاكتورهاي تأثير گذار بر يادگيري دانش آموزان محيطي است كه درآن تحصيل مي كنند همچنين فرايند آموزش ، در تعامل با فضاي اجتماع پذير است چرا كه ، فضاهاي گردهم آورنده، امكان تمرين كار گروهي و مشاركت بيشتر دانش آموزان را فراهم مي كند بنابراين انعطاف پذيري و امكان گسترش فضا ميتواند در افزايش شوق يادگيري بسيار تأثيرگذار گردد. با توجه به اين موضوع، اين پژوهش در پي رسيدن به سازوكار چگونگي اثرگذاري عناصر محيطي و كالبدي بر ميزان و نوع تعاملات اجتماعي دانش آموزان است. درجريان مقاله به بررسي ومقايسه نمونه هاي موردي از مدارس سنتي ومعاصر وروند تحول فضاي كالبديشان پرداخته خواهد شد كه براي اخذ اطلاعات از مطالعات كتابخانه اي وتحقيقات ميداني استفاده شده است.نتايج بدست آمده حاكي از آن است كه توجه به هركدام ازعوامل تاثيرگذار محيطي درطراحي مدارس بارويكرد ارتقاء تعاملات اجتماعي درجهت يادگيري بيشتر كاربران ،ضروري است . عرصه بندي فضاها ، معيارهــاي انعطافپذيــري و مبلمــان ،نحـوه گـردش در فضـاي بـاز و بسـته ازجمله موارد تاثيرگذار دراين امر مي باشند.