فقر ؛ چالشي در تحقق توسعه پايدار شهري

تحقق توسعه پايدار شهري به عوامل متعددي بستگي دارد كه يكي از مهمترين زمينه هاي آن ، مشاركت است. از طرفي مشاركت به عواملي از جمله؛ آگاهي، توانمندي و فراهم بودن زمينه هاي مشاركت بستگي دارد. يكي از موانع مشاركت در جامعه فقر است. فقر باعث مي شود تا ميزان مشاركت اجتماعي كه يكي از مهمترين پيش نيازهاي توسعه پايدار است، به شدت كاهش يابد. چرا كه توان مشاركت در بين مردم محدود شده و از طرف ديگر فقر منجر به بروز زمينه هاي نابرابري، تخريب محيط زيست، حاشيه نشيني و ... مي گردد. لذا تاكيد به بهبود فرايند شهرنشيني، ترميم محيط زيست، مشاركت شهروندان به رفع فقر بستگي دارد. فقر مي تواند زمينه ساز بسياري از انحرافات اجتماعي افزايش جرم وجنايت وساير ناهنجاري هاي اجتماعي و از موانع مهم توسعه پايدار شهري باشد. از طرف ديگر تامين عدالت اجتماعي و رعايت استاندارد هاي زيست محيطي به يكديگر وابسته اند چرا كه توزيع عادلانه قدرت ، ثروت ، درآمد ميان شهروندان فرصت هايي برابر در بهره مندي از منابع طبيعي محيط زيست فراهم مي كند. به عبارتي، پيشبرد برنامه هاي توسعه پايدار شهري به ضرورتهايي نظير؛ فرهنگ سازي واطلاع رساني صحيح، افزايش بهره وري، رفع فقر، كاهش نرخ تورم و مبارزه با بيكاري از طريق ايجاد اشتغال مولد وتوانمندسازي شهروندان نيازمند و فراهم كردن زمينه هاي مشاركت آنان بستگي دارد.