ميزان وقوع آلودگي به گونه هاي ويبريو در ماهي هاي قزل آلاي رنگين كمان پرورشي

بيماري ويبريوزيس يك از بيماري هاي مهم مشترك بين ماهيان پرورشي و انسان در صنعت آبزي پروري است. اين باكتري از خانواده ويبريوناسه بوده و شامل باسيل هاي خميده، متحرك، بي هوازي اختياري شيميوارگانوتروف، كاتالاز و اكسيداز مثبت هستند. در اين تحقيق به بررسي ميزان آلودگي ماهي هاي پرورشي قزل آلاي رنگين كمان به گونه هاي ويبريو در بافت كبد نسبت به اين عامل مهم باكتريايي پرداخته شد. براي اين منظور از كبد 20 قطعه ماهي قزل آلاي صيدشده از منابع آبي استان كشت داده (TCBS) اصفهان كه به روش نمونه برداري استريل انجام شد، روي محيط تيوسولفات سيترات بايل ساكارز آگار شد، محيط ها به مدت 48 الي 72 ساعت در دماي 25 درجه سانتي گراد گرمخانه گذاري شد و سپس وجود يا عدم وجود گونه هاي ويبريو در ماهي قزل آلاي رنگين كمان مشخص شد. در بررسي محيط هاي كشت و پرگنه هاي رشد كرده، اين نتايج به دست آمد كه 15 درصد از كبد ماهي هاي مطالعه شده ( 3 قطعه) آلوده به ويبريو بودند كه بسيار شايان توجه بود. با توجه به بررسي هاي به عمل آمده قبلي و نتايج حاصل از اين مطالعه، نظارت و كنترل زنجيره توليد و تشخيص به موقع اين ارگانيسم در طول اين زنجيره مي تواند در كاهش آلودگي فرآورده هاي دريايي از جمله ماهي ها نقش به سزايي داشته باشد. اين امر در نهايت باعث به حداقل رسيدن ابتلا به اين بيماري در افراد جامعه مي شود.