تجزيه و تحليل مؤلفه هاي تأثيرگذار بر انتقال ايمن افراد در مترو (مطالعه موردي: متروي تهران)

مترو با توجه به ظرفيت بالا در جابجايي و گزينش آن به عنوان بهترين سيستم حمل و نقل همگاني و پايدار در كلان شهر تهران، همواره به عنوان لايه اول در جابجايي و انتقال مسافر مورد توجه مسئولان و صاحب نظران برنامه ريزي شهري بوده است. هدف تحقيق تجزيه و تحليل مؤلفه هاي تأثيرگذار بر انتقال ايمن افراد در متروي تهران است. تحقيق از نوع توصيفي-تحليلي و كاربردي مي‌باشد. جامعه آماري تحقيق براي پرسشنامه تعداد 10 نفر از خبرگان حوزه مورد مطالعه را شامل شده است كه پرسشنامه خبرگان در ميان آن‌ها پخش شد. بر اساس مطالعات صورت گرفته معيارهاي اصلي تحقيق به ترتيب وزن شامل معيار اهميت شريان ها با وزن 0.199، معيار كاربرد GIS در مواقع بحراني با وزن 0.193، معيار طرح اضطراري جهت تخليه و استقرار موقت با وزن 0.189، خطرات و تهديدات موجود با وزن نرمال شده 0.177، معيار مسيريابي امدادرساني در صورت وقوع حوادث احتمالي با وزن 0.103، معيار وضعيت فعلي خدمات امدادرساني با وزن 0.084 و معيار جمع آوري اطلاعات حياتي مسافران با وزن 0.055 مي باشد، كه هر يك شامل تعدادي زيرمعيار مي باشند. تجزيه‌وتحليل داده‌ها با استفاده از رويكرد AHP صورت گرفته است. بر اساس نتايج تحقيق اثبات شد، معيار اهميت شريان ها با وزن نرمال شده 0.199 در اولويت اول ميان معيارها و زيرمعيار تعيين مكان دقيق وقوع حادثه با وزن نهايي 0.083 در اولويت اول زيرمعيارها قرار دارد