بررسي اثرات اقتصادي گردشگري مطالعه موردي : شهرستان هاي مريوان و سروآباد

ازآنجاكه هنوز توسعه روستایی با مسائل و چالشهای متعددی مواجه است، چرا كه، راهبردهای گذشته در زمینه توسعه روستایی موفقیت آمیز نبوده و نتوانسته اند مسائلی همچون فقر، اشتغال، بهداشت، امنیت غذایی و پایداری محیط زیست را تامین كنند، این راهبردها در توزیع منابع حاصل از رشد و توسعه نیز موفق نبوده و سبب ایجاد مشكلات متعددی برای نواحی روستایی شداه اند این مسئله باعث شده است كه در سالهای اخیر بار دیگر توسعه روستایی مورد توجه فرار گرفته و نظریه پردازان، برنامه ریزان و مجریان حكومتی در صدد برآیند تا با ارائه راهكارها و روشهای جدید، از معضلات و مسائلی كه این نواحی گریبانگیر آن هستند بكاهند. یكی از این راهبردهایی كه اخیرا در اغلب كشورهای جهان مورد توجه قرار گرفته و حتی در برخی از كشورها به اجراء درآمده و نتایج مثبتی بهمراه داشته، توسعه و گسترش توریسم در نواحی روستایی است كه دارای پتانسیل های لازم برای گسترش گردشگری است، می باشد. توسعه توریسم در نواحی روستایی از یك طرف می تواند نقش مهمی در متنوع سازی اقتصاد جوامع روستایی و بستر و زمینه ساز توسعه پایدار روستایی باشد و از طرف دیگر وسیله ای برای تحریك رشد اقتصاد ملی)از طریق غلبه بر انگاره های توسعه نیافتگی و بهبود استانداردهای زندگی مردم محلی( به حساب می آید، به هر حال اگر توریسم روستایی بتواند كلیه نقشهای محوله را بخوبی ایفا نماید می تواند خالق یا محرك یك فرایند توسعه یافته برای حصول به پایداری توسعه در نواحی روستایی و نیز پایداری جوامع محلی در كلیه زیر شاخه های اقتصادی،اجتماعی و فرهنگی و همچنین خود صنعت توریسم باشد (شریف زاده،مرادی نژاد، 1881،53 ) گردشگری سرمایه را از مراكز مالی و ثقل صنعتی به سوی شهرها، روستاها و نقاط طبیعی سوق میدهد.به لحاظ اینكه پول جهانگرد همانند خود او در گردش است هر واحدپول او كه برای هزینه های مصرفی پرداخت می كند ازاین لحاظ گردشگری را دراقتصاد "صادرات نامرئی" خدمات وكالاها می نامند.