تاثير مخلوط جاذب هاي كلسيم كربنات، نانوسيليس، آلومين و كربن فعال در كاهش اسيديته آب انگور جهت كاربرد در شيره تغليظ شده

شيره ي انگور (دوشاب) يكي از محصولات مغذي حاصل از فرآوري انگور است. يكي از مشكلات اصلي توليد انبوه و صنعتي اين محصول استفاده از خاك شيره ي سنتي براي جذب تارتاريك اسيد است. هدف از اين پژوهش بررسي كارايي مخلوط جاذب هاي كلسيم كربنات، نانوسيليس، آلومين و كربن فعال در جذب تارتاريك اسيد و اثرات مخلوط اين جاذب ها بر خواص فيزيكو-شيميايي آب انگور، با استفاده از طرح آماري mixture design و روش آماري سطح رويه ي پاسخ مي باشد. با در مجاورت قرار دادن مقادير متفاوتي از جاذب هاي فوق ميزان كاهش اسيديته و خواص فيزيكو-شيميايي از قبيل اسيديته، pH، شفافيت، شاخص هاي رنگي (L*, a*, b*)، مواد جامد محلول (بريكس)، ميزان انديس فرمالين و درصد جذب اسيد توسط جاذب ها مورد بررسي قرار گرفت. آناليز داده هاي حاصل نشان داد كه جاذب هاي مذكور در نسبت هاي مختلف موجب تغييرات معني داري در اسيديته و pH در نمونه هاي آب انگور شده و تاثيري در ميزان انديس فرمالين و بريكس نداشتند (p 0.05). با توجه به نتايج، ميزان جذب اسيد توسط جاذب هاي مذكور در نمونه هايي كه ميزان كلسيم كربنات آن ها بيشترين (0.7 گرم در صد ميلي ليتر) بود در حدود 88 درصد و در نمونه هايي كه كلسيم كربنات با نانوسيليس و كربن فعال همراه شد بيشترين مقدار جذب تا 92/3 درصد حاصل شد، در حالي كه آلومين تاثير معني داري در كاهش اسيديته نشان نداد.