بررسي عناصر كمياب و نادر خاكي در كانسارهاي آهن استان سمنان:مطالعه ي موردي كانسارهاي پنج كوه،تويه دروار ، چالو، رباعي، لجنه، نوكه و هميرد

استان سمنان از لحاظ موقعيت مناطق ساختاري – رسوبي ايران در بخش شمالي زون ايران مركزي و بخش جنوبي زون البرز واقع مي شود. اين استان با توجه به عملكرد ماگماتيز، بويژه ماگماتيزم سنوزوئيك، از توان كانه زايي مناسبي برخوردار است. از آنجائيكه بخشي از نوار آهن زايي زنجان – سمنان – مشهد در اين استان واقع مي شود، يكي از جاذبه هاي اكتشاف و معدنكاري در اين استان، كانسارهاي آهن مي باشد، كه از جمله مي توان به كانسارهاي آهن پنج كوه، تويه دروار، چالو، رباعي، لجنه، نوكه و هميرد اشاره نمود. بر اساس مطالعات قبلي گفته شده است كه كانسارهاي مذكور از نوع اسكارني مي باشند. هدف از انجام اين مطالعه، اين است كه بر اساس عناصر كمياب و نادر خاكي در توده هاي آذرين، سنگ ميزبان و كانسنگ، رابطه زايشي اين كانسارها را مورد بررسي قرار دهد. شواهد بدست آمده، حاكي از ارتباط عناصر نادر خاكي با كانسارهاي آهن مي باشد. همچنين الگوي رفتاري عناصر نادرخاكي وكمياب در توده هاي آذرين كانسارهاي مذكور، نشان مي دهد كه توده هاي آذرين كانه زا، احتمالا از منشاء مشتركي برخوردار باشند. همچنين الگوي غني شدگي و تهي شدگي سنگ ميزبان كربناته در كانسارهاي مذكور تقريبا با يكديگر مشابه مي باشند. نسبت مقدار ميانگين LREE/HREE در توده هاي آذرين و سنگ ميزبان كانسارهاي مذكور تقريبا مشابه بوده و اين نسبت در كانسنگ هاي هماتيتي در حدود 11/5 و در كانسنگ هاي مگنتيتي 4/69 ميباشد. داده هاي عناصر نادر خاكي و كمياب حاصل از اين بررسي، حاكي از آن است كه كانسارهاي آهن مورد مطالعه در استان سمنان، احتمالا با يكديگر ارتباط منشائي دارند.