پتروگرافي بتن سخت شده سد و نيروگاه راغون با تأكيد بر تأثير ميكرو سيليس بر كنترل واكنش زايي قليايي-سيليسي

يكي از عواملي كه موجب تضعيف و درنهايت تخريب بتن سازه‌هاي آبي مي‌گردد، استفاده از سنگ‌دانه‌هاي مستعد واكنش زايي قليائي-سيليسي است . با مطالعات پتروگرافي در زير ميكروسكپ پلاريزان، مي توان سنگ‌دانه‌هاي مستعد واكنش زايي را شناسايي نمود. برخي مواقع در ساخت بتن ما مجبور به استفاده از سنگ‌دانه‌هاي واكنش زا هستيم، در اين شرايط بايد اين واكنش زايي با استفاده از افزودني ميكرو سيليس يا پوزولان و يا كاهش قليائيت سيمان خنثي شود. در اين تحقيق به مطالعه بتن‌هاي ساخته‌شده با سنگ‌دانه‌هاي ماسه‌سنگي واكنش زا مورداستفاده در بتن سد و نيروگاه راغون در كشور تاجيكستان و چگونگي كنترل اين واكنش زايي با استفاده از ميكرو سيليس پرداخته‌شده است. اين مقايسه و بررسي، با آزمايش واكنش قليايي-سيليسي بلندمدت، قبل از استفاده از ميكرو سيليس (بتن شاهد) و بعد از استفاده از ميكرو سيليس. طبق نتايج حاصل از آزمايش قليايي-سيليسي بلندمدت بعد از 365 روز، بتن بدون ميكرو سيليس (بتن شاهد) حدود0.0430 و بتن ساخته‌شده با ميكرو سيليس حدود 0.0159 درصد انبساط و تغيير طول نشان داده است كه بيانگر كنترل واكنش زايي سنگ‌دانه‌هاي ساب آركوز به‌كاررفته در بتن توسط ميكرو سيليس است.