تربيت اخلاقي راهي به سوي صلح جهاني

آنچه در فلسفه مورد توجه قرار گرفته و محوريت تام پيدا كرده است، مسئله انسان مي باشد. در مباني فلسفي فيلسوفان جهان اسلام و غرب،« تربيت اخلاقي و انساني پيوندي ناگسستني با مقوله صلح جهاني دارد.درراستاي دست يافتن به مدينه فاضله يا همان اتوپياي (utopia)فيلسوفان، تربيت اخلاقي حاكمان وزمامداران شرط اول آن مي باشد و مادام كه حاكمان گامي در جهت تحقق عيني تربيت اخلاقي وانساني خود برندارند امكان دست يافتن وتاسيس جامعه اي كه بر صلح پايدار استوار باشد امكانپذير نخواهد بود ودر مقام يك تئوري باقي خواهد ماند. ابتدا و انتهاي صلح پايدار، زمامداران هستند و شرط اصلي همان تربيت اخلاقي است.بواسطه اينكه همه انسان ها شناختي از اخلاق و مسائل آن دارند تربيت اخلاقي به عنوان يك اصل مشترك در همه جوامع مي تواند جايگزين مناسبي براي اتحاد،نوع دوستي و صلح ميان ملت ها ودولت ها تلقي شود .دراين پژوهش به بررسي مباني تحقق تربيت اخلاقي و راهكارهاي عملياتي تربيت اخلاقي با توجه به نظر فيلسوفان وانديشمندان جهان اسلام وغرب خواهيم پرداخت ودرپايان به مطالعه اين اصل در متون ديني وروايي جهان اسلام پرداخته خواهدشد.