بررسي فضاي سبز و نقش آن در توسعه شهري پايدار

امروزه برنامه ريزي و مديريت توسعه ي فضاي سبز شهري به يك موضوع مهم و ضروري در شهرسازي و مديريت شهري تبديل شده است. دستيابي به توسعه ي پايدار فضاي سبز شهري، نيازمند اتخاذ سياست هاي مديريتي قوي در زمينه هاي فني، فرهنگي، سياسي، اقتصادي، اجتماعي و زيست محيطي مي باشد. بحث فضاي سبز شهري و چگونگي تأثير گذاري آن بر پايداري شهر باعث اهميت اين بخش از فضاي شهري مي شود به خصوص در شهرهاي ناپايدار و نامتعادل كه امروزه وجود دارد. روش تحقيق به صورت توصيفي و تحليلي انجام پذيرفته و درصدد توسعه دانش طراحي و برنامه ريزي فضاي سبز شهري پايدار مي باشد. اهميت و نقش فضاي سبز در حيات و توسعه ي شهرها تا حدي است كه، از آن به عنوان يكي از شاخص هاي توسعه پايدار ياد مي شود. تاثيرات فيزيكي و طبيعي اين فضاها در سيستم شهري و بازدهي هاي مختلف اكولوژيكي، اجتماعي و اقتصادي آن ها در ساختار جوامع انكارناپذير است. فضاي سبز شهري با كاركرد ها، فعاليت ها و خدمات متنوع خود كه واجد ارزش اكولوژيكي، اجتماعي و رواني است، شالوده توسعه پايدار شهر مي باشد. بخش قابل توجهي از اين فضاها در قالب پارك ها ايجاد مي شود كه مديريت بهينه آن در راستاي توسعه پايدار شهري، شهرداري ها را با چالش هاي بسيار مواجه كرده است.