اثر بافت دان و زايلاناز بر خصوصيات استخوان درشت ني جوجه‌هاي گوشتي تغذيه شده با جيره‌هاي بر پايه گندم

اين آزمايش به منظور مطالعه اثر بافت دان و آنزيم زايلاناز بر خصوصيات استخوان درشت ني جوجه‌هاي گوشتي تغذيه شده با جيره بر پايه گندم-سويا انجام شد. تعداد 240 قطعه جوجه گوشتي نر سويه راس 308، در قالب طرح كاملا تصادفي بصورت يك آزمايش فاكتوريل 2 × 3 شامل سه نوع بافت دان (آردي، كرامبل و پلت) و دو سطح آنزيم زايلاناز (بدون يا با آنزيم) با 6 تيمار 4 تكرار و 10 قطعه در هر تكرار مورد استفاده قرار گرفت. جيره‌ها براي دو دوره رشد (0 تا 21 روزگي) حاوي 64 درصد گندم و پاياني (22 تا 42 روزگي) با 67 درصد گندم تنظيم شد. درپايان آزمايش 42 روزگي دو پرنده از هر تكرار كشتار و استخوان درشت ني جهت اندازه گيري خاكستر، كلسيم، فسفر، منيزيم و ضريب شكنندگي برداشته شد. نتايج نشان داد جيره پلت سبب افزايش معني دار درصد خاكستر، كلسيم و فسفر استخوان درشت ني شدند (05/0 P) و مقاومت استخوان را به طور معني داري افزايش دادند (01/0 P). اما بافت دان اثر معني داري بر غلظت منيزيم استخوان درشت ني نداشت. آنزيم زايلاناز موجب افزايش معني دار خاكستر استخوان درشت ني و غلظت كلسيم شد و ضريب شكنندگي استخوان درشت ني جوجه هاي گوشتي را به طور معني داري افزايش داد (05/0 P) اما اثر معني داري بر غلظت فسفر و منيزيم استخوان نداشت (05/0 P).