بررسي اثر تنش خشكي، كود هاي بيولوژيك و اسيد آسكوربيك بر روي برخي صفات فيزيولوژيكي و زراعي گياه دارويي ريحان(Ocimum basilicum L.) در منطقه شهرري

به منظور بررسي بررسي تاثير كود هاي زيستي و اسيد آسكوربيك بر برخي از صفات زراعي و فيزيولوژيك گياه دارويي ريحان (Ocimum basilicum L.) در شرايط تنش رطوبتي اين تحقيق در سال زراعي 1396 در روستاي قمصر واقع در شهرستان شهرري به مدت سال زراعي انجام شد. آزمايش به صورت اسپليت فاكتوريل در قالب بلوك هاي كامل تصادفي در 3 تكرار اجرا شد. در اين آزمايش: آبياري به عنوان عامل اصلي در سه سطح شامل: دور آبياري بر اساس 40˛70˛100 ميلي متر تبخير از سطح تشتك تبخير كلاس A و كود زيستي شامل باكتري محرك رشد (آزوسپريليوم) و قارچ مايكوريزا در چهار سطح شامل: الف) عدم مصرف ب) بذر مال باكتري محرك رشد (آزوسپريليوم) ج) مصرف قارچ مايكوريزا به صورت بذر مال د) كاربرد توام باكتري محرك رشد آزوسپريليوم به همراه قارچ مايكوريزا به صورت بذر مال و اسيد آسكوربيك در دو سطح محلول پاشي شامل الف) عدم كاربرد اسيد آسكوربيك و ب) كاربرد اسيد آسكوربيك به صورت فاكتوريل به عنوان عامل فرعي در نظر گرفته شد. نتايج تجزيه واريانس نشان داد كه اثر سه گانه مايكوريزا، آزوسپريليوم و اسيد آسكوربيك باعث افزايش صفات رشد ريحان نسبت به شاهد شـد. نتايج مقايسه نشان داد كه بيشترين ميزان كلروفيل از تيمار 40 ميليمتر تبخير از سطح تشتك تبخير و مصرف اسيد آسكوربيك با ميانگين (7.13 ميلي گرم بر گرم وزن تر) و كمترين ميزان كلروفيل a از تيمار 100 ميليمتر تبخير و عدم مصرف اسيد آسكوربيك با ميانگين (2.89 ميلي گرم بر گرم وزن تر) حاصل گرديد. نتايج مقايسه نشان داد كه بيشترين عملكرد بيولوژيك از تيمار 40 ميليمتر تبخير از سطح تشتك تبخير و مصرف اسيد آسكوربيك و مصرف كود هاي محرك رشد با ميانگين (7946.11 كيلوگرم در هكتار) و كمترين ميزان عملكرد بيولوژيك از تيمار 100 ميليمتر تبخير و عدم مصرف اسيد آسكوربيك و كود بيولوژيك با ميانگين (2167.54 كيلوگرم در هكتار) حاصل گرديد