مديريت تلفيقي آفات در اندونزي

استفاده بيش از سيصد تركيب شيميايي خطرناك و مصنوعي نظير آفت‌كش‌ها، كودهاي شيميايي، علف‌كش‌ها كه باعث اختلال در سيستم سلامتي انسان مي‌شود از معايب كشاورزي كنوني است. مصرف گسترده آفت‌كش‌ها مي‌تواند تعادل محيط-زيست را برهم زند، كه در نتيجه آن مشكلات مربوط به مقابله با آفات افزايش مي‌يابد. افزايش آفات و علف‌هاي هرز و مقاومت آنها به سموم شيميايي آفت‌كش، راه را براي مصرف بيشتر اين سموم فراهم كرده است و كشاورزان را در يك دور باطل استفاده فزاينده از آفت‌كش‌ها گرفتار ساخته است. لذا يكي از روش‌هايي كه از طريق آن مي‌توان در راستاي ايمني و سلامت غذايي گام برداشت مديريت تلفيقي آفات مي‌باشد. گزارش حاضر درصدد است تا به بررسي تجربه اندونزي در مديريت تلفيقي آفات بپردازد. برطبق نتايج بدست آمده، در مديريت تلفيقي آفات استفاده از نهاده‌هاي بيولوژيكي، حذف يارانه¬ سموم، سهميه¬بندي آفت¬كش¬ها، حمايت مستقيم از كشاورز استفاده شود و روش شيميايي به عنوان آخرين راهبرد اجرايي با در نظر گرفتن حداقل اثرات سوء براي محيط زيست توجه مي‌شود.