تأملي بر جايگاه اخلاق حرفه‌اي در حكمراني دانشگاهي؛ ارائه راهكارهايي به منظور بهبود آن

امروزه معيارها و مطالبات آحاد اجتماع نسبت به دانشگاه‌ها تغيير كرده و آن‌ها را براي تبديل وضعيت خود، تحت فشار قرار داده است. حكمراني مطلوب دانشگاهي با يكپارچگي و جامعيت انواع حكمراني و همچنين رعايت ضوابط اخلاق حرفه‌اي در تمامي زيرسيستم‌هاي دانشگاه مي‌تواند به كسب موفقيت راهبري نهاد دانشگاه منجر شود. هدف مطالعه پيش رو، تعيين جايگاه اخلاق حرفه‌اي در حكمراني دانشگاهي است. تحقيق حاضر از نوع تحقيقات بنيادي است و تحقيق بنيادي درصدد توسعه دانسته‌هاي موجود در يك زمينه خاص علمي است. در اين نوشتار سعي شد با استفاده از روش توصيفي تحليلي با اتكاي به نتايج پژوهش‌هاي قبلي و اسناد علمي و همچنين بررسي و مطالعه همه جانبه پرداخته شود تا اهميت جايگاه اخلاق حرفه‌اي بيش از پيش در اداره و حكمراني دانشگاه تبيين شود. در ادامه: پس از مطالعه كتب و منابع و اسناد علمي و مدارك موجود به جمع‌آوري، گزينش، تلخيص و دسته‌بندي مطالب اقدام شده است. سپس مطالب در جهت دست‌يابي به پرسش‌هاي پژوهش سامان‌دهي شده است. ابزار پژوهش نيز شامل فيش‌برداري بوده و داده‌هاي حاصل نيز در راستاي هدف و سؤال‌هاي پژوهش با استفاده از مدارك جمع‌آوري شده طبقه‌بندي و تحليل شد. در راستا پس از مطالعه وسيع منابع، راهكارهاي براي اهميت و ارتقاي نقش اخلاق در حكمراني ارائه شده است. در پايان لازم به ذكر است چون اداره دانشگاه‌ها به عنوان نهادي فرهنگي و اخلاقي، نيازمند سياست‌گذاري و تصميم سازي و همچنين برنامه‌ريزي‌هاي مختص به بسترهاي خود مي‌باشد، لذا بايد اين تصميم و برنامه‌ها مبتني بر اصول و ارزش‌هاي اخلاقي اتخاذ شوند تا بتواند در راهبري دانشگاه مثمر ثمر تر باشد و همچنين مورد تائيد اعضاي جمهوري متخصصين باشد تا مسئوليت‌پذيري و پاسخگويي دروني و بيروني را هم تضمين كند.