بهره گيري از تركيب الگوريتم هاي فازي و قطرات هوشمند آب به منظور بهبود دقت تشخيص نفوذ در شبكه هاي كامپيوتري

يكي از راهكارهاي مورد استفاده جهت ايجاد امنيت در شبكه هاي كامپيوتري استفاده از سيستم هاي تشخيص نفوذ مي باشد. معماري هاي امروزي استفاده شده براي تشخيص تهاجم، طراحان سيستم هاي تشخيص تهاجم را در انتخاب نوع معماري كارايي كه بتواند قابليت اطمينان بيشتري در مورد تشخيص تهاجمات داشته باشد با دشواري هايي مواجه كرده است و آن ها مجبور به استفاده از طرح هاي پيچيده اي براي بالا بردن توانايي اين سيستم ها براي تشخيص تهاجمات و مصون ماندن از حملات صورت گرفته بر عليه آن ها شده اند. از جمله راهكارهايي كه در راستاي امن سازي سيستم ها و شبكه هاي كامپيوتري به وجود آمدهاست، پيدايش سيستمهاي تشخيص تهاجم مي باشد. در طراحي اين سيستم ها عموما از تكنيك هاي مطرح در شاخه هوش مصنوعي نظير الگوريتم قطرات هوشمند آب و سيستم هاي فازي استفاده مي شود. هدف اصلي، طراحي سيستمي است كه ضمن تشخيصي دقيق، خطايي كم داشته باشد. محور اصلي تشخيص در اين سيستم ها تحليلگر آن ها است. به نظر ميرسد اگر ورودي تحليلگر اين سيستم ها متغييرهاي زباني باشد و تشخيص نهايي به صورت استنتاج فازي انجام پذيرد نتايج تحليل بهترشده، و تشخيص دقيق تري انجام مي پذيرد. همچنين علاوه بر كاهش خطا، مي توان اطلاعات مفيد و قابل دركي نيز در قالب قوانين فازي به مسئول امنيتي سيستم ارائه داد.