مديريت و برنامه ريزي فرهنگي در آموزش و پرورش

هدف از پژوهش حاضر مديريت و برنامه ريزي فرهنگي در آموزش و پرورش مي باشد. اين مقاله با روش گردآوري و با كمك از كتاب ها، مجلات، مقالات ( داخلي و خارجي )، پايان نامه ها و اينترنت و توصيفي و از طريق بين رشته اي تنظيم شده است. انسان ها ضرورتا بايد در جمع و گروه زندگي كنند و زندگي در يك جمع با علايق و روحيات مختلف و متفاوت بدون امرمشترك بين اين افراد محال است ، لذا بايد يك امر مشترك باشد تا بتوانند دور هم باشند و آن امر مشترك فرهنگ است واين فرهنگ اركاني دارد كه ركن اساسي آن ارزش هاست كه مشترك بين افراد است و از طرف ديگر اين جامعه كه دور هم هستند بايد به توسعه و پيشرفت برسند و توسعه هم همان رشد و حركت همه جامعه است نه در يك بعد خاص، ركن اساسي اين توسعه به اين معنا توسعه فرهنگي است و توسعه فرهنگي بدون توسعه در بعد نيروي انساني امكان پذير نيست. اينجاست كه نقش آموزش و پرورش پررنگ و شاخص مي شود. لذا اول تحول در آموزش وپرورش بايد ايجاد شود و بعد تحول فرهنگي توسعه جامعه و آموزش و پرورش هم نقش برتر را در تعليم و فرهنگ سازي اين رويكرد دارد. ما در اين مقاله به مولفه هاي متعارف فرهنگي پرداخته و سپس مولفه هاي مديريت و برنامه ريزي مديران و دست اندركاران در اين امر را مبناي كار قرار مي دهيم. با توجه به مطالب بيان شده بايستي مديريت و برنامه ريزي فرهنگي در اولويت آموزش و پرورش قرار گيرد.