پيش بيني انگيزش تحصيلي دانش آموزان بر اساس ذهن آگاهي، انعطاف پذيري شناختي و باورهاي غيرمنطقي

پيش بيني انگيزش تحصيلي دانش آموزان بر اساس ذهن آگاهي، انعطاف پذيري شناختي و باورهاي غيرمنطقي حميدرضا صمدي فرد *، محمد نريماني چكيده پژوهش حاضر با هدف پيش بيني انگيزش تحصيلي دانش‌آموزان بر اساس ذهن آگاهي، انعطاف پذيري شناختي و باورهاي غيرمنطقي انجام شد. روش اجراي پژوهش توصيفي و از نوع همبستگي بود. جامعه‌آماري تحقيق كليه دانش‌آموزان پسر مقطع متوسطه شهر اردبيل در سال1395-1394 بودند كه به روش نمونه گيري تصادفي خوشه‌اي چند مرحله اي 115 نفر از آنان به عنوان نمونه انتخاب شدند. براي جمع آوري داده ها از ابزارهاي ذهن آگاهي (رايان و براون، 2003)، انعطاف پذيري شناختي (دنيس و وندروال، 2010)، باورهاي غيرمنطقي (معتمدين و همكاران، 1391) و مقياس انگيزش تحصيلي (والرند و همكاران، 1992) استفاده شد. داده‌ هاي پژوهش با روش هاي ضريب همبستگي پيرسون و رگرسيون چندگانه تجزيه و تحليل شدند. نتايج نشان داد بين ذهن‌آگاهي، انعطاف پذيري شناختي و باورهاي غيرمنطقي با انگيزش تحصيلي دانش‌آموزان رابطه معناداري وجود داشت. همچنين نتايج رگرسيون چندگانه نشان داد كه ذهن‌آگاهي، انعطاف پذيري شناختي و باورهاي غيرمنطقي در مجموع 59/ 0 از واريانس انگيزش تحصيلي را در دانش‌آموزان پيش بيني مي كنند (05/ 0p