اثربخشي حساسيت زدايي از طريق حركات چشم و پردازش مجدد بر تنهايي روانشناختي و تنظيم شناختي هيجان در بيماران معتاد اقدام به ترك در شهر ياسوج

چكيده هدف پژوهش حاضر بررسي اثربخشي حساسيت زدايي از طريق حركات چشم و پردازش مجدد بر تنهايي روانشناختي و تنظيم شناختي هيجان در بيماران معتاد اقدام به ترك در شهر ياسوج بود. جامعه آماري دربرگيرنده تمامي معتادان در حال تركي است كه در سال 1397 به مراكز ترك اعتياد شهر ياسوج مراجعه داشته اند. گروه نمونه تحقيق حاضر در برگيرنده 30 آزمودني بود كه به صورت در دسترس از جامعه آماري تحقيق انتخاب شد و به صورت مساوي و از طريق جايگزيني تصادفي به دو گروه آزمايش و كنترل گمارده شدند. سپس روش EMDR بر روي گروه آزمايش به مدت 5 جلسه 90 دقيقه اي و يك بار در هفته اجرا گرديد و بر روي گروه گواه هيچ گونه عمل آزمايشي صورت نگرفت. ابزارهاي پژوهش شامل مقياس احساس تنهايي (UCLA) و پرسشنامه نظم جويي شناختي هيجان (CERQ-P) بود. آزمودني هاي تحقيق به لحاظ متغيرهاي مورد بررسي در پيش آزمون و پس آزمون مورد ارزيابي قرار گرفتند. به منظور تجزيه و تحليل داده ها از تحليل كواريانس چند متغيري (مانكوا) و تك متغيري ( آنكوا) و تي مستقل استفاده شد. يافته ها نشان داد كه بعد از كنترل اثر پيش‌آزمون‌ها، اثر گروهي در پس آزمون هر سه متغير تنهايي روانشناختي، راهبردهاي هيجاني منفي و مثبت معني دار شده است. همچنين نتايج نشان داد كه بعد از كنترل اثر پيش‌آزمون‌ها، اثر گروهي در پس آزمون همه ابعاد تنظيم شناختي هيجان؛ به جز ملامت ديگران معني دار شده است. و نتايج آزمون تي مستقل نشان داد كه مداخله آزمايشي توانسته است ميزان نمرات نشخوار را در گروه آزمايشي به طور معني داري بيشتر از گروه كنترل كاهش دهد. كلمات كليدي: حساسيت زدايي از طريق حركات چشم و پردازش مجدد (EMDR)، تنهايي روانشناختي، تنظيم شناختي هيجان.