پيش بيني طلاق عاطفي بر اساس صميميت جنسي و احقاق جنسي

پژوهش حاضر با هدف پيش بيني طلاق عاطفي بر اساس صميميت جنسي و احقاق جنسي در زنان متاهل شهر تهران انجام شد. روش اين پژوهش توصيفي از نوع همبستگي بود. جامعه آماري شامل كليه زنان متاهلي بودند كه در سال 1397به مراكز مشاوره روان شناسي در شهر تهران مراجعه كرده بودند كه از بين آنها تعداد 384 نفر به شيوه دردسترس انتخاب شدند كه به پرسشنامه هاي احقاق جنسي هالبرت (1992)، صميميت جنسي بطلاني و همكاران (1389) و طلاق عاطفي گاتمن (1995) پاسخ دادند. داده ها به روش رگرسيون لجستيك مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته هاي آماري نشان داد صميميت جنسي و احقاق جنسي نقش معناداري در پيش بيني طلاق عاطفي دارند و با افزايش صميميت جنسي و احقاق جنسي در زنان، طلاق عاطفي آنان كاهش مي يابد. با توجه به يافته هاي پژوهش مي توان نتيجه گرفت كه با افزايش اطلاعات صحيح و آموزشهاي لازم در خصوص صميميت جنسي و احقاق جنسي در زنان، مي توان به تقويت روابط زوج ها در زندگي مشترك و كاهش طلاق عاطفي در آنها كمك نمود.