پيامدهاي انديشه تكفير در ميان فريقين و تاثير آن در فضاي گفتگويي ايران و جهان عرب

به موازات پيدايش و گسترش انديشه وحدت اسلامي در ميان مسلمانان، مسئله تكفير نيز براي نفاق افكني و جدايي صفوف امت اسلامي، خصوصاً به حمايت پيدا و پنهان استكبار براي تسلط خويش بر سرنوشت و غارت و چپاول ذخاير سرزمين‌هاي اسلامي را نمي توان انكار و ناديده گرفت. هرچند در طول تاريخ اسلامي اين انديشه كمابيش وجود داشته است اما آسيب و كاركرد ويران‌گرانه آن در روزگار ما بيش از هر زمان ديگري افزايش يافته است؛ به طوري كه هر روزه شاهد كشت و كشتارهاي جديدي در اقصي نقاط عالم هستيم كه علت آن را كافر دانستن طرف مقابل معرفي مي كنند و همين سياست نفاق افكني مذهبي و ايجاد فرقه‌هاي تكفيري در شمار اولويت‌هاي نخست افراطي ها قرار گرفته و متاسفانه در ميان فريقين (شيعه و سني) وجود داشته و دارد؛ چنانكه امروزه گروهي از اهل سنت شيعه را تكفير و برعكس نيز گروه قليلي از شيعيان، هرچند تصريح ندارند، عملاً معامله كفار، و نه حتي معامله مستضعف بودن، با اهل سنت مي كنند. تعصب شديد و افراط‌گرايي مذهبي، جهل و ناداني پيروان مذاهب اسلامي، حاكميت حاكمان نااهل و دست نشانده بر جوامع اسلامي را مي توان از عوامل شكل‌گيري فرقه‌هاي تكفيري با طرح و برنامه‌ريزي غير مستقيم و ناملموس استكبار جهاني و دشمنان وحدت امت اسلامي دانست كه در اين تحقيق ضمن توجه به اين نكته كه وحدت فرق اسلامي هرگز به مفهوم دست كشيدن از مسلمات مذهبي نيست؛ ضمن معرفي ريشه يابي جريان تكفير در ميان فرق اسلامي، پيامدهاي آن از جمله: بدنام كردن اسلام و معرفي چهره اي خشن از آن، جابجايي دوست و دشمن، تجزيه سرزمين هاي اسلامي، نابودي دولت هاي اسلامي، استثمار فكري امت اسلامي، پيروزي جبهه باطل بر جبهه حق، نسبت دادن عقايد نادرست به يكديگر، فرقه گرايي، نابودي سرمايه هاي انساني و علمي و در نهايت تسلط هرچه بيشتر استعمار مورد بررسي قرار گرفته است.