بررسي فقهي دخانيات باتكيه برقاعده لاضررباارائه راهكارهاي پيشگيرانه

از مهمتريـن مسـائلي كـه تحقيـق و بحـث دربـاره آن بر فقيه واجب است،قواعـد فقهي است كه وسـيله اي براي رسـيدن به احكـام فراواني در تمام ابواب فقه بوده، و در مباحث و ابواب مختلف فقه، فروع مهّمي بر آن مبتني است يكي ازقواعدفقهي،قاعده لاضرر است كه تاكنون درموردآن مباحث مفصلي صورت گرفته است. جستارحاضربااستفاده ازابزار كتابخانه اي واسنادي درگردآوري اطلاعات، مي كوشد ،عناوين اصلي وكليات بحث راتوصيف كرده وسپس بااستفاده ازمتون فقهي به بررسي كاربردقاعده لاضرردرمصرف دخانيات وهمچنين به ارائه راهكارهايي درجهت كاهش آن درميان نسل نوجوان وجوان بپردازد. نتايج بيانگرآن است كه باتوجه به مفادقاعده لاضرر،انسان ها ازضررزدن به جسم وبدن خودنهي شده اندو مصرف دخانيات مصرف درحقيقت مصداق ضرر زدن به جسم وروح است كه دراين قاعده باتوجه به نظريه فقها نفي يانهي شده است كه درهردوصورت ازانجام چنين كاري انسان رابازمي داردوبه نظرمي رسديكي ازعلل حرام بودن استفاده ازسيگارودخانيات توسط فقهابه همين قاعده برگرددكه پيامبراكرم(ص)درداستان سمره ،ضررزدن را امري حرام بيان مي كندومي توان گفت پيامبراكرم(ص اين حكم رابراي عموم مردم وبراي اقسام ضررچه مادي وچه معنوي وچه ضرررساندن به ديگران ضرررساندن به بدن ونفس بيان كرده اندكه مي توان اينگونه برداشت كردكه بانظريه امام خميني كه اين قاعده رابه عنوان يكي ازاحكام حكومتي قرارداده اندموافق ترباشد..ودرجهت پيشگيري ازاستعمال آن، محيط خانواده ومدرسه ومحيط اجتماعي كه فرددرآن حاضرمي شودنقش اساسي ايفا مي كند واين محيط ها مي توانند ازبروز مصرف اعتياد مداوم جلوگيري كند.