تحليل رگرسيون ابعاد كارآفريني بر اساس مولفه هاي قابليت يادگيري سازماني در ادارات ورزش و جوانان شمال ايران

Regression analysis entrepreneurial dimension based on the organization learning capability in sport and youth offices northern Iran

هدف از پژوهش حاضر ارتباط و شناخت مولفه هاي قابليت يادگيري سازماني در پيش بيني كارآفريني سازماني ادارات ورزش و جوانان شمال ايران بود(گيلان، مازندران و گلستان). روش تحقيق به صورت توصيفي همبستگي و از لحاظ هدف كاربردي و به صورت ميداني انجام گرفته است. جامعه آماري پژوهش كليه مديران و معاونين ادارات ورزش و جوانان شمال ايران بودند(108N= ) و نمونه گيري به صورت تمام شمار انجام گرفت. روايي اين پژوهش، با نظر 12 نفر از اساتيد مديريت ورزشي مورد تأييد قرار گرفت. و پايايي ابزار اندازه گيري شامل پرسشنامه هاي يادگيري سازماني گومز و همكاران (2005) و كارآفريني برون و همكاران (2001) به ترتيب با ضريب هاي آلفاي كرونباخ 916 /0 و 915/0 بدست آمد. و اطلاعات با استفاده از شيوه هاي آمار توصيفي و آمار استنباطي( كولموگروف اسميرنوف، ضريب همبستگي پيرسون، آزمون آنواي يك طرفه (ANOVA) و آزمون هاي تعقيبي و رگرسيون) مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. نتايج آزمون كولموگروف اسميرنوف، نرمال بودن توزيع داده ها را نشان داد. نتايج حاصل از ضريب همبستگي پيرسون نشان داد، بين يادگيري سازماني و كارآفريني سازماني در ادارات ورزش و جوانان رابطه معناداري وجود دارد. همچنين بين قابليت يادگيري سازماني با مولفه هاي كارآفريني سازماني ارتباط معني داري مشاهده شد. علاوه بر اين نتايج نشان داد، يادگيري سازماني در محاسبات رگرسيون پيشگوي مناسبي براي كارآفريني سازماني مي باشد. لذا با عنايت به يافته ها، سازمان ها بايد براي داشتن مديراني خلاق و كارآفرين به افزايش يادگيري سازماني منابع انساني خود توجه ويژه نمايند. اين امر از طريق افزايش ميزان انتقال، يكپارچه سازي و تعهد مديريت در يادگيري سازماني امكان پذير مي باشد.