رابطه بين مقابله مذهبي و اميدواري دانشجويان

هدف از اين پژوهش، رابطه بين مقابله مذهبي و اميدواري در دانشجويان بود. جامعه آماري اين پژوهش شامل 120 نفر از دانشجويان موسسه آموزش عالي فروردين قائمشهر مي باشند كه در سال 1396-1395 در اين دانشگاه مشغول به تحصيل بوده اند. از اين تعداد 118 نفر به عنوان نمونه با روش نمونه گيري تصادفي انتخاب و به پرسشنامه ها پاسخ دادند. روش پژوهش توصيفي- همبستگي و ابزار جمع آوري داده ها براي سنجش، پرسشنامه مقابله مذهبي پارگامنت و پرسشنامه اميدواري اشنايدر بود. داده ها در آمار توصيفي با استفاده از جدول توزيع فراواني و در آمار استنباطي با استفاده از آزمون همبستگي پيرسون مورد تجزيه و تحليل قرار گرفته اند. نتايج به دست آمده پژوهش نشان داد كه بين مقابله مذهبي و اميدواري رابطه معنادار وجود داشت. توجه به عواملي مانند اعتقاد به خدا، اعمال مذهبي و خوش بيني به آينده در برنامه ريزي دانشجويان مي تواند موجب ارتقاء كيفيت زندگي آنان گردد.