انحراف معيار تك ايستگاهي براي ايستگاه هاي شبكه شتابنگاري ايران

روابط پيش بيني كننده جنبش زمين عموما به وسيله برازش يك تابع از پيش تعريف شده به مشاهدات جنبش زمين به دست مي آيند. در نتيجه اين فرآيند ميزان عدم قطعيت وارد شده در تحليل خطر احتمالاتي افزايش مي يابد. هرگونه تلاشي در جهت كاهش تاثير فرض ارگوديك منجر به واقع گرايانه تر شدن نتايج تحيليل خطر احتمالاتي خواهد شد. جداسازي انحراف معيار كلي به مولفه هاي درون رخدادي و فرارخدادي به علاوه زدودن اثر سايت به عنوان يك اثر سيستماتيك و تكرارپذير از انحراف معيار درون رخدادي يكي از عملي ترين اقدامات در اين زمينه محسوب مي شوند. نتيجه اين فرآيند دستيابي به يك تخمين جديد از انحراف معيار تحت عنوان انحراف معيار تك ايستگاهي خواهد بود. در اين مطالعه از داده-هاي شبكه شتابنگاري ايران بهره برده شده است. از مقادير بازماند محاسبه شده با استفاده از يك رابطه كاهيدگي براي بيشينه شتاب و طيف پاسخ در پريودهاي كوچكتر از 3 ثانيه در برآورد انحراف معيار تك ايستگاهي استفاده شده است. نسبت انحراف معيار تك ايستگاهي به انحراف معيار كل محاسبه گرديده كه نشان دهنده يك افت 18 درصدي است. همچنين محاسبات انجام شده بيانگر وجود افت به ميزان 29 درصد در مقدار است.