بررسي تطبيقي جايگاه زن و آموزه هاي حجاب اسلامي در اشعار «عائشه تيمور» و «مفتون همداني»

ادبيات هر ملتي، يكي از زمينه هاي مهم ثبت و ضبط مسائل فرهنگي و آداب و رسوم مختلف مردم است كه تأثير فراواني بر جامعه و تغيير و تحولات فرهنگي و اجتماعي دارد، بنابراين، ادبيات ارزشمند و متعالي، ادبياتي است كه در راه حفظ ارزش-هاي انساني و سوق دادن افراد جامعه به سوي آرمان هاي والاي انساني و زندگي بهتر تلاش كند. ادبيات متعهد در كشورهاي اسلامي، علاوه بر ارزش هاي انساني و اخلاقي، به ترويج آموزه هاي ديني نيز مي پردازد. يكي از احكام دين اسلام كه مفهومي بر گرفته از آيات قرآن كريم است، رعايت حجاب و عفت اسلامي مي باشد كه از ديرباز مورد توجه ملت‌هاي مختلف قرار گرفته است. از جمله شاعران متعهد در دو ادبيات فارسي و عربي در قرن حاضر، مي توان به مفتون همداني و عائشة تيمور اشاره كرد كه ضمن طرفداري از حقوق زنان و ستايش مقام والاي زن، آنان را به رعايت حجاب امر كرده و حجاب را براي زنان، نه محدوديت، بلكه مصونيت دانسته اند. پژوهش حاضر با روش توصيفي ـ تحليلي، پس از نگاهي تاريخي به مسئلة حجاب و عفت، به بررسي تطبيقي مفاهيم مربوط به حجاب و جايگاه زن در اشعار دو شاعر و رسالت ديني ادبيات آنان مي-پردازد تا از اين طريق، نقاط اشتراك و افتراق اشعار دو شاعر پيرامون مسئلة حجاب را بررسي كرده و مقايسه اي بين ديد زنانة عائشة تيمور به اين مفهوم ديني و ديد مردانة مفتون همداني داشته باشد.