مباني جرمانگاري بي حجابي در فقه اماميه و حقوق كيفري ايران

بي حجابي در قانون مجازات اسلامي جرمانگاري شده و به عنوان جرم مطرح و براي آن مجازات در نظر گرفته شده است. جرم انگاري، فرايندي است كه به موجب آن، مقنن با در نظر گرفتن هنجارها و ارزشهاي اساسي جامعه و با تكيه بر مباني مقبول خود رفتارهايي را ممنوع ميكند و براي آنها ضمانت اجراي كيفري تعيين ميكند. هدف از انجام اين پژوهش اثبات وجود مباني و مؤلّفه هاي فقهي و حقوقي براي جرمانگاري كردن بيحجابي است. در اين نوشتار روش پژوهش كتابخانهاي و از نظر شيوة نگرش بر مبناي روش تحقيق(تحليلي - توصيفي- تطبيقي) استوار است تا بررسي و توصيف عيني، واقعي و دقيق خصوصيات و ويژگيهاي مورد بحث، شناخت هرچه بيشتر از موضوع بهدست آيد. يافتهها و نتايج پژوهش مؤيد اين معناست كه جرمانگاري بيحجابي داري مباني متعدد فقهي و حقوقي است؛ اما در مرحلۀ جرمانگاري و اجراي قانون خلاءها و نواقص فراواني مشاهده ميشود كه ميطلبد دستگاههاي متولي در صدد رفع آن برآيند.