تربيت اخلاقي حلقه مفقوده حجاب و پوشش

اخلاق در اديان آسماني و به ويژه در اسلام، اهميت بسيار بالايي دارد. زيرا اصلاح اخلاق انسان ها و آراستگي به مكارم و فضائل اخلاقي و مبارزه با مفاسد اخلاقي، يكي از اهداف مهم پيامبران بوده است. مسئله ‌ تربيت نيز از مهم‌ترين مسائل فرد و جامعه و از بحث انگيزترين موضوعات حيات ملت هاست كه با توجه به فرآيند گسترده تربيت، اخلاق يكي از حيطه ها و ساحت هاي تربيت به شمار مي آيد. بنابراين تربيت اخلاقي يكي از جلوه هاي تعليم و تربيت، هدفش رشد اخلاقي افراد است به‌گونه اي كه آنان را افرادي نيك و خير بار آورد؛ وليكن متأسفانه در جوامع بشري به دليل روند شتاب‌زده ‌ توسعه و تحول در زندگي مادي، انحرافات اخلاقي افزايش پيدا كرده است. از سوي ديگر، در جامعه اسلامي مبحث حجاب و عفاف بانوان يكي از موضوعات اخلاقي و از اركان اصلي نظام ارزشي و اخلاقي جامعه قلمداد مي شود كه به علل مختلفي التزام به اين باور شرعي سُست شده است. بنابراين در اين پژوهش نويسنده بر آن است تا با تقويت و نهادينه نمودن تربيت اخلاقي در جامعه، زنان را نسبت به حفظ حجاب و پوشش تشويق نمايد. از‌اين‌رو با استفاده از روش كتابخانه اي و با تمسك به آيات و روايات و اسناد علمي معتبر تعدادي از مؤلفه هاي تربيت اخلاقي از قبيل عفت، شرم و حيا، غيرت، وقار و متانت، كرامت و عزت انتخاب شده و نقش هر يك در حجاب و پوشش بانوان بررسي شده است. در اين پژوهش به مطالبي از جمله مفهوم تربيت، اخلاق و تربيت اخلاقي، شناسايي مؤلفه هاي تربيت اخلاقي، حجاب و گونه هاي آن، ارتباط مؤلفه هاي تربيت اخلاقي با حجاب و پوشش و جمع بندي از مباحث پرداخته شده است.