راهكارهاي تطبيق ميان مباني تئوريك فريضه حجاب و عملياتي شدن آن‌ها در جوامع اسلامي ايراني

حجاب و پوشش يكي از احكام ضروري اسلام به شمار مي‌رود كه متأسفانه وجود شكاف وعدم تطابق از لحاظ نظري و عملي در اجراي اين فريضه به وضوح‌ در جوامع اسلامي ـ ايراني مشاهده مي‌گردد، به اين صورت كه دستورات اسلامي، جوامع انساني واسلامي را به سمت‌ لزوم حجاب و مقررات آن فرا مي‌خواند ولي در مقابل اين دستورات صريح الهي، آنچه كه بصورت عملي در مورد حجاب در اكثر جوامع اسلامي پياده مي‌گردد غالباً در خلاف جهت ويا زاويه داربا دستورات و مباني اسلامي مي‌باشد؛ لذا در اين مقاله سعي برآن است كه راهكارهايي براي پرنمودن اين فاصله و شكاف ميان مباني نظري اسلامي از يك‌سو و اجراي عملي فريضه حجاب در جوامع اسلامي ايراني از سوي ديگرارائه گردد تا بتوان تطبيقي واقعي ميان مباني تئوريك ونظري اسلام و عملياتي شدن اين مباني در جوامع اسلامي ايراني برقرار نمود و با شناخت و آسيب‌شناسي عواملي كه باعث عدم اجراي عملي فريضۀ حجاب مي‌شوند و همچنين شناسايي عوامل مشوق به حجاب و گسترش و اجراي آن درجهت مطابق نمودن احكام اسلامي در دو بعد تئوريك و عملي و به عبارتي عملياتي شدن مباني نظري اسلام در جوامع گام‌هايي اساسي برداشته شود. يافته اصلي ما در اين نوشتار تصويب اصول صحيح حجاب و پوشش‌ (با همكاري كارشناسان ديني و جامعه‌شناسي) توسط نهادهاي اجرايي كشور و ابلاغ آن به كليه ‌دستگاه‌ها، نهادها و سازمان‌ها‌، جهت عملياتي نمودن در جامعه اسلامي همراه با نظارت و كنترل مستمر مي‌باشد. روش تحقيق به‌صورت كتابخانه‌اي و ميداني است؛ كه از قرآن كريم‌، منابع و نرم‌افزارهاي تفسيري و حديثي استفاده شده است.