نگرش زنان به عفاف و حجاب

نگرش‌ها يكي از علل بروز رفتار است اگر تقيد يا عدم تقيد به حجاب را رفتار در نظر بگيريم، براي شناخت علت هر رفتاري نياز به بررسي نگرش‌ها است. لذا اين مقاله با هدف بررسي‌ نگرش زنان نسبت‌ به عفاف و حجاب با استناد به ديدگاه اسلام و نظريه‌‌ رفتار برنامه‌ريزي شده آجزن و فيش‌باين به ارائه مدل مفهومي پرداخته است. روش تحقيق كيفي است، مشاركت‌كنندگان 17 زن محجبه و غير محجبه با روش نمونه‌گيري نظري و هدفمند انتخاب شد. جمع‌آوري اطلاعات با استفاده از مصاحبه عميق و نيمه ساختاريافته تا رسيدن به اشباع طرح پيشنهادي استراس و كوربين صورت گرفت. همزمان با جمع‌آوري داده‌ها، كدگذاري‌ها در سه مرحله به صورت آزاد، محوري و انتخابي (گزينشي)‌ انجام شد و توصيف‌گرها با استنباط به نقل قول‌هاي مصاحبه‌شوندگان تنظيم گرديد. يافته‌هاي تحقيق نشان مي‌دهد 2 نفر از غير محجبين نسبت به حجاب نگرش به شدت منفي داشتند و 4 نفر از محجبين‌ نسبت‌ به حجاب نگرش به شدت مثبت داشتند و در بقيه افراد؛ محجب و غير محجبه اين نگرش از نيرومندي مثبت و منفي شديد برخوردار نبود. نتايج تحقيق نشان مي‌دهد تمايل يا عدم تمايل به حجاب بر اساس نظريه رفتار برنامه‌ريزي شده ناشي از نگرش افراد و آن هم از‌ قصد و نيت (نگرش به رفتار خاص، هنجارهاي ذهني و كنترل رفتار ادرك شده) نشئت گرفته و براي هرگونه تغيير در رفتار بايد تغيير در نگرش صورت گيرد.