معناكاوي حجاب در ميان دختران جوان

هدف اين پژوهش، بررسي و تحليل نظرات زنان و دختران بدپوشش در باب حجاب است. به عبارتي، زنان و دختران جوان كه ممكن است پوششان از منظر عرفي و ديني، نامتعارف به نظر برسد، چه تفسير و معنايي از پوشش و حجاب خود دارند؟ پژوهش حاضر با استفاده از روش نظريه زمينه‌اي انجام گرفته است. نمونه پژوهش را 20 نفر از زنان و دختران جوان شهر بندرعباس تشكيل مي‌دهند كه با استفاده از دو روش نمونه‌گيري هدفمند و گلوله برفي انتخاب شدند. ابزار پژوهش نيز مصاحبه به صورت نيمه ساختار‌يافته بوده است كه با توجه به نتايج اين پژوهش، دلالت‌هاي معنايي زنان نسبت به پوشش و حجاب در قالب مفاهيم محوري ذيل خلاصه شده است: شخصي دانستن حجاب، تقليل يافتن معناي حجاب، مسئله ندانستن حجاب، الزام حجاب و مقاومت فرهنگي زنان و عادي شدن پوشش. نتايج تحليل معقولات محوري، حكايت از سياليت معناي پوشش در ميان مشاركت‌كنندگان دارد كه اين امر دستخوش نوعي تغيير در معنا و مفهوم حجاب و پوشش و كاهش يا تغيير ارزش‌هاي ديني و ملي در ميان اين طيف از بانوان است؛ به طوري كه پوشش لزوماً امري براي محافظت فيزيكي بدن يا به تعبيري، پرده‌اي براي در حجب ماندن و پنهان ماندن و پوشيده ماندن از ديد نامحرم نبوده است و گويا حتي مظهر و نماد ظاهرگرايي و ... در جامعه ما شده است.