واكاوي نقش سلامتي مادر و جنين در جواز سقط جنين از نگاه مذاهب اسلامي

«سقط ‌جنين» يكي از معضلات مهم اجتماعي عصر حاضر است. پيشرفت سريع فناوري و امكان تشخيص وجود جنين ناقص‌الخلقه يا جنيني كه وجودش براي حيات مادر زيان‌بار است، ما را به اين سؤال رهنمون مي كند كه ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ خطرهايي كه براي جان مادر يا سلامتي جنين وجود دارد، آيا مي توان حكم به سقط‌ جنين داد؟ فقهاي اهل‌سنت درباره سقط جنين پيش از نفخ روح، ديدگاه‌هاي گوناگوني دارند؛ اما همه آن‌ها سقط جنين پس از نفخ روح را در حالت عادي حرام مي دانند. همچنين فقهاي اماميه، سقط جنينِ بدون علت موجه را قبل و بعد از نفخ روح حرام مي‌دانند. بيشتر فقها، در صورت وجود خطر براي سلامتي مادر، سقط جنين را پيش از نفخ روح مجاز و اگر عدم سقط براي جان مادر خطر داشته باشد، پس از نفخ روح نيز جايز مي‌دانند. همچنين برخي فقهاي اهل‌تسنن و اماميه سقط جنين ناقص‌الخلقه‌اي كه نگهداري آن باعث عسر و حرج باشد، فقط پيش از نفخ روح جايز مي‌دانند. اين مقاله با شناخت اقوال و حدود و ثغور ادله، براي تبيين وظيفه مادر هنگام سقط يا عدم سقط جنين ناقص‌الخلقه يا جنيني كه وجودش مضر سلامت مادر باشد، انجام شده است. رسيدن به اين مقصود با توصيف و تحليل نظرات و ديدگاه فقهاي مذاهب اسلامي كه از طريق گردآوري داده‌هاي كتابخانه اي به‌دست مي‌آيد، ميسر شده است.