طراحي آموزشي نوين در آموزش ديني دوره ابتدايي بارويكرد مشاركت فراگيران (درس چهاردهم ازكتاب هديه هاي آسماني دوره ششم ابتدايي)

در تحولات پرشتاب امروز علم و فناوري، تعليم و تربيت بستر اوليه و پايه نخستين براي پرورش هر نوع تربيت و آموزش خواهد بود. در عصري كه تبادل اطلاعات از طرق گوناگون و سريع انجام مي پذيرد و بسياري از مباني و اصول تربيت ديني و فرهنگي و اجتماعي را تحت الشعاع قرار مي دهد، اصلاح زير ساخت هاي تربيتي و انديشه ديني در جامعه اسلامي ضروري است. لازمه تربيت اسلامي برنامه ريزي براي نسل آينده مي باشد. اگر يادگيري را تغييرات پايدار بدانيم، لازمه ايجاد تغيير، طراحي آموزشي است. در طراحي آموزشي، پيش بيني فعاليت هاي نظام مند و دقيق يا آماده سازي برنامه هاي پيش بيني شده بر اساس اهداف آموزشي و تربيتي و در جهت اجراي آن است با هدف تعيين دقيق كل فرآيند موقعيت هاي يادگيري است. يادگيري كه با مشاركت و فعاليت فراگيران و تعامل معلم و شاگرد مي باشد. آموزش در يادگيري نقش انكار ناپذير دارد و منبع تأمين نيروهاي متخصص است. طراحي آموزشي ابزار و وسيله تدريس و آموزش است كه نقش مؤثر در انتقال محتوا دارد و مي تواند دين و اخلاق را كه در جامعه ما اهميت مضاعف و نقش محوري دارند، را به دانش آموزان منتقل نمايد. در اين مقاله، در پي آنم كه با تعريف مفاهيم اساسي مرتبط با طراحي آموزشي ، اهداف، عناصر طراحي آموزشي را با رويكرد مشاركت فراگيران در يادگيري را بيان نموده و الگويي ازطراحي آموزشي با فعاليت گام به گام فراگيران را دردرس چهاردهم كتاب هديه هاي آسماني دوره ششم ابتدايي را ارائه نمايم.