راهبردهاي تدريس موثر بر آموزش ديني وقرآن ابتدايي

قرآن كريم از آغاز نزول تا كنون، سرچشمه ي بي پايان علوم و معارف اسلامي و محور تعليم و تربيت ديني بوده است و آموزش آن از اصول و روشهاي گوناگوني پيروي نموده است. با توجه به اين مهم، استفاده ي هرچه بيشتر از روش ها و فنون تدريس و آموزش ديني و قرآن، كه منجر به مشاركت خلاق و فعال دانش آموزان در فرآيند ياددهي-يادگيري بويژه در سنين ابتدايي ميشود، از اهميت ويژه اي برخوردار است. ضمن آنكه اهميت و حساسيت تدريس در مقطع ابتدايي و توجه به سبك هاي يادگيري دانش آموزان بر هيچكس پوشيده نيست و مقطع ابتدايي به عنوان اولين مرحله آموزش همگاني، كودكان را براي مقاطع بالاتر آماده مي كند و چنانچه ازنظر كمي وكيفي در سطح مطلوبي ارائه شود، مشكلات در مراتب بعدي ،كمتر مي شود. ضمن آنكه دانش اموزان، آنچه را كه به آن رغبت و شوق بيشتري دارند بهتر و سريعتر ياد مي گيرند و جزء وجودي خود مي كنند و اين آموخته ها در رشد ذهني ، عاطفي و پرورش آنان موثر هستند. بنابراين نقش معلمان در ايجاد انگيزه و استفاده از فنون مؤثر تدريس از اهميت ويژه اي برخوردار است. در اين مقاله ضمن معرفي روش ها و الگوهاي تدريس، اختصاصا به معرفي روش هاي مؤثر تدريس در درس ديني و قران ابتدايي مي پردازيم و مواردي از آسيب هاي تدريس درس ديني و قران در مقطع ابتدايي را بررسي مي نماييم.