تأثيربكارگيري محيط هاي غيركلاسي درارتقاء سطح دانش، مهارت ونگرش دانش آموزان در درس ديني وقرآن ابتدايي

عصر حاضر راعصر اطلاعات وارتباطات نامگذاري كرده اند. تغييرات تكنولوژيكي همه شؤونات زندگي انساان راتحت تأثير قرار داده است. آموزش وپرورش نيز ازاين تغيير درامان نمانده است. امروزه ديگرباتكيه برشيوه هاي قديمي وسنتي مرسوم نمي توان امر آموزش را سامان داد. يونسكو براي يادگيري چهارستون راتعري كرده است كه عبارتنداز: يادگيري براي دانستن، يادگيري براي عما كردن، يادگيري براي زيستن و يادگيري براي زندگي باديگران. انتظاري كه از آموزش وپرورش وجاود دا شات ه، تربيات انسان الهي بوده است كه در اهداف كلان آموزش وپرورش درسندتحول نيز به آن، اشاره شده است. همچنين به عوام مختلفي كه در امر آموزش دخالت دارند اشاره شده است؛ مانند معلماان، كاادراجرايي، اوليااي داناش اموزان، امكانات وتجهيزات آموزشي وفضاي فيزيكي. صرفنظر ازسايرموارد، تصوري كه ازفضاي فيزيكي وجود داشته محايط آموزشگاه مي باشد؛ ليكن مكان هاي ديگر مي توانند درفرايند ياددهي يادگيري مؤثرباشند؛مانند پژوهش سراها، اردوگاه ها، - كتابخانه هاي عمومي، دارالقرآن ها،كانون هاي پرورش فكري كودكان ونوجوانان وكانون هاي فرهنگي تربيتاي ، نمايشاگاه - هاوموزه هاي تخصصي علوم وفناوري، محيط هاي ورزشي، محيط هاي طبيعي، كارخانه هاا ومازارع ، مسااجد ومكاان هااي زيارتي، سالن هاي سينما ونمايش، به عنوان مكان هاي رسمي و محيط خانه وخانواده ومحيط محله وهمسايگان باه عناوان مكان هاي غيررسمي. ودرآخر نتيجه اي كه ازاين بحث حاص شد؛ اين بود كه آموزش مفاهيم دروس مختل ازجمله ديني وقارآن نباياد حتماا درمحيط مدرسه انجام شود؛ بلكه مكان هاي ديگر مي توانند دريادگيري دانش آموزان مؤثر باشند.