جبران خسارت معنوي در حقوق ايران

حقوق معنوي همواره براي بشر با ارزش تر از حقوق مادي بوده است . با اين حال ، هميشه اين سؤال مطرح بوده كه آيا مي توان در قبال تجاوز به حقوق معنوي مطالبه خسارت نمود و پولي دريافت كرد . مقاله حاضر پس از نقد و بررسي دلايل مخالفين جبران خسارت معنوي ، با استناد به اصل 171 قانون اساسي ، قوانين عادي مختلف ، رويه قضايي و قاعده لاضرر مطالبه خسارت معنوي را جايز مي داند در نظام حقوقي ايران نيز خسارت معنوي قابل جبران است. در فقه اسلامي براي جبران ضررهاي معنوي، روش شناخته شده اي وجود ندارد، اما شيوه­هاي متداول در حقوق عرفي و موضوعه، در فقه نيز قابل پذيرش به­نظر ميرسد ؛ زيرا روش هاي جبران خسارت معنوي، اموري نسبي و برآيندي از انديشه هاي حقوقي و اجتماعي هر عصر هستند؛ و از سكوت و عدم ردع شارع مي­توان رضايت و حكم شرعي را دريافت. بنابراين مي­توان اظهار داشت كه پذيرش جبران مالي و انواع جبران هاي غير مالي به منظور ترميم ضرر معنوي در فقه اسلامي قابل توجيه و دفاع است