بررسي روشهاي جبران خسارت هاي بدني

يكي از مسائل مهم جامعه اسلامي، جبران خسارت و ضرر بدني است. در اكثر نظامهاي حقوقي دنياي معاصر صدمه زننده مسئول و ضامن جبران تمام خسارت ناشي از اين صدمه است. در حقوق اسلام و به تبع آن در حقوق ايران براي ضرر بدني ديه پرداخت مي¬شود.سوالي كه مطرح مي شود : آيا در فقه اسلامي، صدمهزننده ضامن تمام پيامدهاي خسارت مالي ناشي از آسيب بدني است يا مسئوليت او محدود به پرداخت مبلغ ديه است يا در صورتي كه هزينه و خسارت از ميزان و مقدار ديه تجاوز نمايد، مقدار زيادي را صدمهزننده ضامن است. براي جبران لطمات وارده و نيز تاسيس ضمانت اجرايي براي صيانت از تماميت جسماني انسان‌ها، شارع مقدس بر اساس شدت و نوع خسارت جاني وارده ميزان مشخصي مال به عنوان ديه تعيين نموده است كه از طرف شخص جاني به خسارتديده (و در صورت فوت، ولي دم او) مي‌بايست پرداخت شود. در مواردي كه ديه معين نشده، حاكم با توجه به شدت خسارت وارده حكم به پرداخت ارش صادر مي‌نمايد. حساسيت و لزوم جبران خسارت جاني تا حدي مورد توجه شارع بوده كه در صورت مشخص نشدن شخص جاني، جبران خسارت را بر عهده بيتالمال مسلمين قرار داده و در مورد عدم توانائي مالي شخص جاني، خانواده و نزديكان او مكلف به جبران خسارت شده و در صورت عدم امكان جبران از اين طريق، نهايتاً پرداخت از بيت‌المال صورت خواهد گرفت. در اين مقاله سعي شده است تا با نگاهي فقهي، حقوقي به بررسي روشهاي جبران خسارت هاي بدني پرداخته شود.